به این خودباختگان بگویید حتی اگر بر گذشته خود پوششی گذارده باشند و هر روز وقت نماز صبح و شام ذکر کانت و سارتر گویند و همواره به آدمیان گوشزد کنند که فرق فوکو و کافکا می‌دانند و گاه و بیگاه اظهار فضل‌های چندین و چند پهلو کنند که خلایق در عجب بمانند و ظن آن برند که ایشان قدرت تمیز هرّ را از برّ دارند و تمام وقت در اتوبوس - که ایشان به گفته خود از مترو استفاده نمی‌کنند که با شالوده فکریشان سازگار نیست – سر در کتابی بس قطور و خاک‌گرفته داشته باشند، چند دقیقه یکبار سر تکان دهند و پیوسته از مارکسیسم و امپریالیسم و هزاران ایسم دیگر ایراد گیرند که اینان دام‌هایی هستند از برای شایستگانی چون ایشان و بدون آنکه تحمل دود یک وسپا را داشته باشند مدام از افت کیفیت توتون وارداتی پیپ بنالند و زیرکانه دیکسیونر فرانسه روی میزشان گذاشته، به هر بهانه‌ای به آن مراجعه کنند و سنت‌گرایان را عقب‌مانده، نواندیشان را تازه‌به‌دوران رسیده، دگراندیشان را غربزده بدانند و خود را ملاک حق قرار دهند؛ نخواهند توانست ما را گمراه کنند که ما ایشان را باز خواهیم شناخت. که فقط ما راه حق را یافته‌ایم و دیگران هیچ.