امروز زندگی‌نامه اریش فرید رو می‌خوندم. شاعر اطریشی. مطلب جالبی نویسنده ذکر کرده بود. فرید علارغم اینکه اکثر عمر خود را در انگلیس زندگی کرده بود، همسرش انگلیسی بود و فرزندانش به انگلیسی صحبت می‌کردند، هرگز به انگلیسی شعری نگفت و ارتباط خود را با هویت آلمانیش نگسست. فقط به آلمانی سرود و «زبان آلماني براي فريد وطن اصلي و تنها پناهگاهي بود كه در سال هاي غربت و دوري از زادگاهش، او را از سقوط به ورطه بي هويتي رهانيد.»
می‌گویند هرگز اینکه از کجا آمده‌اید را فراموش نکنید. به راستی.