نفس‌ها را حبس می‌کنیم و در سکوت مطلق به آوای‌اش گوش فرا می‌دهیم. در اوج قطعه خود را بر بالای ابرها می‌بینیم و با فراز و نشیب آن بین آشفتگی و آرامش. چرخان و حیران، جدا شده از زمین و زمان. با پایان آرام می‌گیریم، نکند که ترکی بردارد.

صفحه‌ی اول