پریروز بالاخره تشریف بردیم «بی شیر و شکر». جالب بود و به طور بدیهی به دردسر تهیه بلیت و تحمل جماعت انبوه‌ریش و انبوه‌مو و منورالفکر ارزید. ولی با نظر آن منتقدی که فرموده بود بخش لات‌ها از روانی نمایش کاسته بود موافقم و در ضمن اعتقاد دارم انتقاد از اجتماع باید برنده‌تر از این حرف‌ها باشد. حوصله افاضات بیشتر ندارم.
در ضمن نمایشنامه نیز ابتیاع شد. توصیه می‌شود.
پیراشکی مخصوص مبارک