سازگاری نیز نوعی تکامل است. هر چقدر مخلوقی سازگارتر دارد بیشتر سعی میکند با محیط همخوانی داشته باشد و این در نهایت به نفع او بوده، بقایش را تضمین میکند و این شانس را خواهد داشت که بیشتر تولیدمثل کند (تولیدمثل از دید زیستی و ترویج ایده‌آل‌ها از دید اجتماعی) و مشبهات خود را تولید کند.
در نهایت اکثریت در جامعه از آن سازگارها خواهد بود. ناسازگارها به تدریج کمتر شده و از بین می‌روند. برای همین تحجر و یکدندگی محکوم به نابودیست.
بگذار هر چقدر می‌خواهند بر مواضع راستین و ارزشی خود پافشاری کنند. این نیز بگذرد.