اشرافیت از چهره‌اش پیدا بود. از نگاهش، از وقارش، از قدم‌ زدنش.
لازم نبود حتی سخن بگوید. احترامی برمی‌انگیخت که سکوت در پی داشت.



صفحه‌ی اول