روزنامه اقبال را برای اولین بار خریدم؛ اولین بار چون اصولاً کسی برایم هر روز شرق می‌آورد و برای خرید روزنامه به دکه نمی‌روم که روزنامه‌ی دیگری باشد یا نباشد. هر چقدر هم خودشان و ایشان ذوق‌زده باشند و هر روز نیز اعلام کنند که مجبورند با حداقل امکانات کار کنند چیزی هست که در میان آن هشت صفحه بسیار آزار دهنده است.
دیگران نوشته‌اند و خود نیز می‌گویند که روزنامه‌ای هستند با هدف حمایت از معین و به نوعی نقش سخنگو را دارند. با توجه به اینکه حامیان معین (مشارکت و مجاهدین انقلاب) از گروه‌های قوی سیاسی مملکت هستند ابداً دلیل کمبود امکانات روزنامه حداقل برای من روشن نیست، هشت صفحه روزنامه با کیفیت مطالب نه چندان جالب توجه و در ضمن کمی تک‌بعدی. البته این کمی تک‌بعدی بودن شاید قابل توجیه باشد چون روزنامه روزنامه‌ای سیاسی است.
ولی در کل به اعتقاد من یک شروع ضعیف برای روزنامه‌ای که هدفش به میدان کشیدن جماعت مردد و دلسرد است، اصلاً امیدوارکننده نیست. بسیاری همچون خود من بعد از یکبار خریدن اقبال ممکن است بار دیگر به خرید آن رغبت نکنند. روزنامه‌ای قوی و جاافتاده‌ مانند شرق برای همان بیست میلیون دلسرد وجود دارد که البته به خاطر ساختار خود چندان روشن از معین جانبداری نخواهد کرد. باید شروع محکم‌تر و قاطع‌تری داشته باشند، جنگ این بار سخت‌تر و دموکراتیک‌تر است.



صفحه‌ی اول