امروز آزادی گرامی داشته شد، برنامه پاسداشت آزادی طبق روال از قبل تعیین شده به خوبی برگزار شد. چیزی در حدود 1200-1100 نفر به میدان آزادی آمدند، تحویل هر کدام یک کاور قرمزرنگ داده شد که بپوشند و البته کمی خوراکی. هر کدام به یکی از شصت نفر انتظامات مراجعه می‌کردند و جاهایی که باید مستقر می‌شدند مشخص می‌شد. یک سری پارچه‌های چند متری که رویشان با انواع خط‌های معمول و غیر معمول شعارنویسی شده بود هم بین جماعت تقسیم شد که هر چند نفر یکی را نگه داشته بودند. با مقادیری پوستر و عکس دکتر معین و یک شاخه گل هم. جمع در کل مراسم توسط چهار پنج عدد قدبلند بلندگو به‌دست هماهنگ می‌شد که این البته مجزا از انتظامات سیار و انتظامات مستقر بود. بعد از حدود یک‌ساعت همه به وسط میدان زیر بنا فراخوانده شدند و سرود‌ها خوانده شد و بادکنک‌ها رها شدند، پر شور و شوق‌ترین قسمت همین قسمت بود. دخترها حلقه‌ی داخلی و پسرها حلقه‌ی خارجی را تشکیل داده بودند و فکر می‌کنم حدود صد بار «یار دبستانی» و «ای ایران» و چند سرود دیگر را بلند بلند خواندند. از بزرگان نیز چند نفری آمده بودند یکی الهه کولای و دیگری فرماندار تهران. ساعت حدود هفت برنامه تمام شد. آخر کار هم در نسیم دکتر معین از همه تشکر کرد.
مراسم خوشبختانه بدون هیچ درگیری و مشکلی برگزار شد. هیچ کس از گروه فشار و نیروی انتظامی یا مشابهات مزاحم نشدند. برای مردم این‌ همه دختر و پسر قرمزپوش جالب بود و می‌شود گفت ترافیک میدان آزادی مختل شد، پلیش از رانندگان درخواست می‌کرد از سمت راست (بیرون میدان) رانندگی کنند تا کمی حرکت روان‌تر شود. صدا و سیما هم مطابق معمول آخر از همه آمد و با بی‌ربط‌ترین شکل ممکن فقط با بیکاران اطراف میدان مصاحبه کرد.
یک چنین حرکتی که با کمترین حمایت حتی ستاد مرکزی دکتر معین و بدون لابی‌های آنچنانی توسط جوان‌های هجده تا بیست‌و‌نه سال برنامه‌ریزی و برگزار شد یک اولین بود. یک اولین که ثابت کرد می‌شود گهگاه به‌جای ژست‌های روشنفکری گرفتن و تحریم کردن و بیانیه صادر کردن کاری را انجام داد که هر چقدر هم محدود باشد باز برد داخلی و خارجی زیادی داشته باشد. حداقل هر کدام می‌توانیم ادعا کنیم برای باورهایمان واقعاً کاری کرده‌ایم.
جایتان خالی بود.

عکس‌های ایسنا: یک و دو
عکس‌های ایلنا: یک و دو
گزارش ستاد نسیم و لینک‌های مرتبط
قطعنامه تجمع پاسداشت آزادی

نظرات:

صفحه‌ی اول