سید امشب آخرین شبی است که رئیس‌جمهور ایران می‌نامندت. گیلاسم را به سلامتی تو بلند می‌کنم سید، به سلامتی هشت سال تلاشت، به سلامتی پیروزی‌ها و شکست‌هایت، به سلامتی فریادها و سکوت‌هایت، به سلامتی رفیقان و نارفیقانت، به سلامتی راه و بیراهی که با هم پیمودیم، به سلامتی خنده‌ها و گریه‌هایت، به سلامتی خاطره‌های تلخ و شیرین.
نوش آقای رئیس‌جمهور…
نظرات:
آهو نمی شوی به این چابکی گوسفند .کمتر چریده بودی بیشتر می ماندی.آیین چراغ خاموشی نیست.قربانی خوف مرگ ندارد .مقدر است.
ميرزا خاتمي با تمام خوبي و بدي و كم كاري رفت. چي بگم كه در اين چند روزه هر وقت صفحه تلويزيون را روشن مي كنم اعصابم خراب مي شود. يكي اين.طري مي رود يكي اون طوري با چي وضعي مي آيد.
به سلامتي
به سلامتيش...
هنوز هم خيلي ها مي‌گن خوب رفت كه رفت...اما زمان كه بگذره پشيمون مي‌شن.
به سلامتي سيد...به سلامتي سيد خندان.
آخييييييي...راستي من نمي دونستم چطوري اجازه بگيرم و يه لينك از اينجا بردارم... واسه همين برداشتم و خبر دادم
به نام حضرت دوست
سلام:
از امروز به بعد چشم كه بگشاييم نيست آن چهره خندان و صبور.بايد روزهاي گذشته را مرور كنيم با لبخندي مرموز و آينده را رقم زنيم در اين حوالي عجيب.روزهاي عصيان را طي كنيم شايد از اين شهرآشوب به ارمغان آمده راه گريزي زنيم و به چنگ آوريم سترگ جهاني آزاد و پويا را.خداوند بهين طريق را نصيبمان كند.
مهرتان پايدار و طريقتان پويا.
سلام... روزگار غریبی بود نازنین...خاتمی و هشت سالی که گذشت... شعری برایش گفته ام... دوست دارم نظرتان را بدانم