مورچه از هشت سال بینایی به تاریکی سی و هشت ساله وارد شد و در نهایت باز به روشنایی رسید. اما در صحنه آخر «بید مجنون» وقتی مورچه روی کاغذ می‌رفت فکر کردم شاید آن قسمت تاریک نشانه‌ی کوری نبوده است، نمادی از بینایی و نور بوده.


نظرات:

اگر چند دقيقه ي پاياني اش را حذف كنيم من خوش ام مي آيد.



صفحه‌ی اول