این اواخر وقتی تنها هستم دلم می‌خواهد کسی باشد و من حرف بزنم و او گوش کند. وقتی پیش آدم‌ها هستم خفقان می‌گیرم و می‌شوم یک شنونده. وقتی هم که زبان باز می‌کنم حرف‌های دیگران را نقل می‌کنم و از در و دیوار می‌گویم. خیلی وقت است حرف نزده‌ام، آنقدر که مجبور شدم بنویسم. برای همین این پست شخصی است.

صفحه‌ی اول