پنج‌علی شخصیت مشهوری است. این اواخر فهمیدم اسمش در اصل پنجه‌ی علی است که خلاصه شده. پنج‌علی کارگر خانه است و می‌آید از صبح تا شب می‌‌شورد و می‌سابد و عصر می‌رود. نپرسیده‌ام ولی هفتاد سالی باید داشته باشد، تا حال و احوالش را نپرسی صدایش درنمی‌آید ولی آن وقت هم تا شرح حال تمام نوه‌هایش را ندهد ساکت نمی‌شود. در مورد سیاست هم هیچ ایده‌ای ندارد.
پنج‌علی جزو آخرین سنگرهای تحجر در مقابل مدرنیته است. البته آدمی نیست که ده سال پیش شهر آمده باشد، به گفته‌ی خودش بیست سالگی اطراف تهران در معدنی کار می‌کرده است و از آن زمان شهرنشین محسوب می‌شود ولی با این حال هنوز نمی‌تواند با آسانسور کار کند و یا در مورد تلفن فقط تکلیفش با آن تلفن‌های سیاه عهدبوقی روشن است. آیفن را درک کرده است ولی از هنوز از به کار انداختن تلویزیون عاجز است. هیچ نمی‌فهمم این همه سال چطور توانسته است زندگی کند، پنج‌علی است دیگر.
نظرات:
شايد ايراد از چشمان ماست كه نديده ايم. اين سنگرها بسيارند. سنگر كه چه عرض كنم. لشكرند.
آخرين سنگر ؟؟ !!!