راست می‌گوید، شرقی جماعت عاشق پیمودن راه است، رسیدن به هدف برایش مطرح نیست، چون چندان ممکن نیست، اصلاً معلوم نیست. مقصود بالای ابرها نشسته است و ما همیشه سالک. هر چه که در این را پیش آید تقدیر و جزیی از سرنوشت است و با کمی صبر و دندان روی جگر گذاشتن می‌گذرد. زندگی کردن وظیفه نیست که درش از نقطه الف به نقطه ب برسید، زندگی یک روال است، یک مسیر، یک نعمت.


نظرات:

اما وای از وقتی که این مقصود روی ابرهای تیره بنشیند و دل همه را تاریک کند. خورشید تابانم آرزوست.


با این توضیحی که نوشتی فکر کردم الان که لینک رو باز کنم یه مقاله ی ناب در باب نقد و بررسی عرفان و مقامات العارفین میخونم!
اما خب ...
(":
اینم جالب بود از اون لحاظ!


البته منظور من سرمقاله به قلم سوسن شریعتی بود، لینکهای شرق به درد لای جرز دیوار میخورند



صفحه‌ی اول