مژده زنی بود که ذره ذره ار بین میرفت، خرد میشد. هدیه تهرانی به حق به خاطر آن همه طبیعی به تصویر کشیدن او تندیس بلورین را گرفت.
دقیقا . هدیه تهرانی ای که من می شناختم و توی فیلم های چرند بازی می کرد با مژدهء چهارشنبه سوری خیلی فرق داشت .
انقدر دوستش دارم اين شخصيت رو كه نميتوني تصور كني...هديه تهراني رو نميگم...مژده رو ميگم...نمادي از بسياري از زنان ايراني...
هديه تهراني واقعا ملموس بازي كرده بود وچقدر فرهادي خوب نوشته بود حس هاي زنونه را خوب مي شناخت
سلام ميرزا جان من هر چي به تو فکر ميکنم و صدات رو ميشنوم فقط ياد يک نفر ميفتم. ياد خشايار اعتمادي. فقط نمي دونم باهاش نسبتي هم داري يا نه؟
----------
میرزا: صددرصد تکذیب میشود، قحطی آدم بود ما را به این شبیه دیدید؟ همه را برق میگیرد ما را چراغ نفتی!
موافقم
بازي هديه تهراني فوق العاده بود.
اما مژده زني ست كه ذره ذره از بين مي رود، حتي اگر داستان زنده گي اش تنديس بلورين ببرد، البته هم چنان نبايد زياد سخت گرفت؛ شايد چون هميشه چيزهاي مهم تري براي از دست دادن هست.