دو سه روز است خودم را خونسرد نشان می‌دهم.
نکند جمعه مشکلی پیش بیاید؟
قلبم تندتر میزند.
مگر تو تمام تلاشت را نکردی؟
مگر یک‌سال منظم نخواندی؟
پس چرا گریه می‌کنی خواهرکم؟
حاضرم کوه‌ها را جابه‌جا کنم،
ولی فردا خندان از جلسه بیرون بیاید.
مگر من چند بار آرزو کرده‌ام؟
فردا: خندید.
نظرات:
چه مهربانانه :) من هم لبي خندان را براي او و تو ارزو دارم
آرامش در این لحظات سرنوشت ساز، مهمترین اصل است. از یک سال منظم خواندن مهمتر!
مطمئنم كه خندان مياد..آرام باش
اميدوارم همه به آرزو هاشون برسند
آخ اين كنكور لعنتي!
امان از این کنکور که گذاشتندش که زندگی مون رو تقسیم کنه به دو بخش قبل کنکور و بعد کنکور ... که قبلش به انتظار بعدش باشیم و بعدش در حسرت روزهای از دست داده قبلش ... میگن سخت بوده ...
on a croisé les doigts
:)