1) مهدی‌خان جامی یکی از اصحاب مشهور وبلاگستان است، یا به قول الپر یکی از شخصیت‌ها. عموماً شخصیت‌ها هم دافعه زیاد دارند هم جاذبه، هم دوست زیاد دارند هم دشمن، مهدی‌خان هم از این روال خارج نیست. مستقل از اینکه با همه‌ی نظرات مهدی‌خان موافق باشید یا نه، باید دست مریزادی گفت بابت رادیو زمانه‌اش. مهم برای من راه‌انداختن رادیو نیست، مهم این است که با تکیه به چه گروهی راهش می‌اندازید. مهدی‌خان وبلاگستان را بسیار جدی بررسی می‌کند البته نه مانند سیاسیون به عنوان گروهی هوادار. از دید فرهنگی معتقد است وبلاگستان پتانسیل بسیار زیادی دارد. در برابر وقایع وبلاگستان از ریز و درشت موضع می‌گیرد، نقد می‌کند (برای مثال مهدی‌خان اولین منتقد هزارتو بود). مهدی‌خان سعی دارد آن پتانسیل بالقوه را بالفعل کند؛ به نظر می‌رسد نقش اهل وبلاگستان در رادیو زمانه پررنگ باشد. گمانم موفق هم بشود، چون وبلاگستان بستر بسیار مناسبی است برای تجربه کردن و پخته شدن و در حاشیه این شهر مجازی بسیاری هستند که باید کشف شوند.
2) در جوامع ایرانی قبول مسؤولیت شجاعت می‌خواهد. چون به محض اینکه از لاک خود بیرون آمدید و چیزی برای عرضه تولید کردید حملات شروع می‌شوند. هر کس خرده حسابی با شما دارد یا با مادرش قهر کرده است می‌آید می‌کوبدتان. آن قدر فحش و ناسزا می‌شنوید که چند نقد سازنده هم در آن میان می‌سوزند. می‌دانم هنوز رادیو کارش را شروع نکرده آن‌ها اراجیف‌شان را آماده کرده‌اند. جالب نوشته‌ی یکی بود چند روز قبل خواندم که هنوز معلوم نشده این رادیو چه می‌خواهد بگوید شروع کرده به داد و هوار که این‌ها شریعتی‌چی هستند و غیره. تازه بر فرض هستند، کسی جلوی شما را گرفته است بروید برای خودتان یک رادیو بزنید، یا حداقل یک پادکست؟ امیدوارم چرندیات تنگ‌نظران دست‌اندرکاران رادیو را ناامید نکند.
3) ما در وب فارسی یک پرتال درست حسابی نداریم. صفحه‌ای که بشود کردش صفحه اول مرورگر نداریم. سایت‌های بسیار پرکار و باارزشی مانند هفتان (این همین یکی دو روز پیش یک‌ساله شد) داریم ولی این‌ها پرتال نیستند، شاید صفحه اول بی‌بی‌سی را با کمی اغماض بشود یک پرتال دانست. سایت رادیو زمانه به نظر تصمیم دارد تبدیل به یک پرتال شود، هر چند هنوز نواقصی دارد و به نظر من طراحی صفحه‌اش کمی پر سر و صدا است ولی کاندیدای خوبی برای پرتال وب فارسی است. امیدوارم رها نشود و چه از لحاظ تکنیکی و جه از لحاظ محتوایی بهترش کنند.
4) دست‌آخر یک خسته نباشید به تمام کسانی که مشغول راه‌انداختن رادیو زمانه هستند، می‌توانم حدس بزنم چه کار طاقت‌فرسایی است، ولی یقین دارم به زحمتش خواهد ارزید.
نظرات:
on the same subject...
بله. خیلی بهش امیدوار هستیم. کارشون همت زیادی می طلبه و امیدوارم تنگ نظری ها مخل پیشرفت شون نشه. متشکر از این یادداشت خوب.
آقا حسابی چوبکاری کرديد! آن بخش مربوط به جامی اش را قلم بگير و بعد هم دستی بالا بزن و بيا کمک. کار بايد خود گواه باشد. اين کار هم که از اساس اصلا کار جمعی است. اعتبارش را پای من گذاشتن روا نيست. در باره طرح سايت هم لطف می کنی اگر در يادداشتی برای من پيشنهادهايت را بنويسی. حتما لحاظ خواهد شد.
اجرشان با امام زمان !!!