میخواستم دو پاراگراف آخر «جهنم-بهشت» جومپا لاهیری را از کتاب «خوبی خدا» بیاورم ولی حیفم آمد حتی از یک نفر لذت خواندن بار اولش از روی کتاب را بگیرم. دو سه داستان کتاب واقعاً از دید من زیبا بودند، فلامینگو، جهنم-بهشت و زنبورها بخش اول. داستانهایی بودند که فقط قصد روایت داشتند، نه حینشان نه اتفاق خاصی میافتاد، نه جای آسمان و زمین عوض میشد و نه چیز دیگر. روایتهایی بودند ساده، زیبا، دلنشین. ترجمهی روان امیرمهدیخان حقیقت هم متناسب با داستانها ساده و بیپیرایه بود. کتاب زیبایی است برای خواندن و لذت بردن و هدیه دادن.