البته چندان معلوم نیست ولی حداقل آقای آرشیو اعتقاد دارند امروز اینجا سه ساله شد. خواستم به این مناسبت کاری بکنم دیدم خب چه کنم؟ وقتی تولد خود آدم واقعه مهمی نباشد تولد وبلاگ که تکلیفش روشن است. برای همین بابت تمام یادداشت‌های شاد، غمگین، تند، آرام، خواندنی و نخواندنی این سه سال کبریتی در ذهنم روشن می‌کنم و بعد فوتش می‌کنم.


نظرات:

مبارک است جناب میرزا!
در مورد تولدت هم به این زودی تصمیم نگیر.


سلام
قرعه در خوب روزي به نام من افتاد .
در سالروز ميلاد خانه خود خوش باشيد .


مبارکه
فکر نکنم اوونقدرام کم اهمیت باشه
باور کن اگه جشن بگیری خیلیا میان


مباركه آقا جان!
كبريت رو فوت كردي, يه آرزو هم ميكردي؟


مبارکه ...


مبارکه :)


پيكوفسكي عزيز تبريك پرتاب مي شود .


وقتشه یه تحقیق انجام شه عمر متوسط وبلاگها رو تعیین کنه .


وقتي يک روشنفکر خلاق در جاده سنگلاخي به هنرنمايي ميپردازد. اندر حکايت حسين درخشان و مخالفتش با تغيير مسالمت آميز
http://blogcritics.weblogs.us/fa....us/farsi/? p=12


در انبار مهمات کبریت روشن می کنید؟ ای وای!


سلام. مبارکه چایکو(به قول علی). ایشالا وبلاگت ۱۰۰ ساله بشه ما هم بیایم کیک بخوریم!!


تبريك ! ايشالا موفق و مويد باشين ! آيا !


مبارك است!


ما هم کیکی در ذهن می‌لمبانیم و تبریک عرض می‌کنیم!


ميرزا جان.تبريك. پاينده باشي...


مبارک است. برقرارباشی


روشن کردن و فوتیدن ِ سه تا کبریت کار درست تری نبود؟ ما که ساندویچ اش را پیش تر خورده بودیم. مبارک ها بادا!


مباركههههههههههههوتولدت مبارك پيكيييي...


تبریک... همچنان برقرار باشی :)


تبریک میگم!


به همين خشك و خالي اي؟؟؟؟؟؟
حداقل يه عكس ميذاشتي!
به هر حال مباركه!


جناب میرزا!
ما هم به اعتقاد آقای آرشیو اعتماد داریم بنابراین سه سالگی دل نوشتهایتان را تبریک می گوییم.میرزا پیکوفسکی سه ساله، تا سالگی های بهتر و بهتر ببالد و بماند....
اگر آن کبریت را در میانه جمع می افروختید هم بد نبود! می آمدیم و تبریکی را حضورا می گفتیم و از محضر صاحبش مستفیذ می شدیم!....



صفحه‌ی اول