صندلیش تو رفته است، قدش هم کوتاه است و حالا که افتاده داخل آن گودی حسابی جمع و جور شده است، انگار این‌ها بس نبوده یک شال گردن پت و پهن پیچیده دور گردنش تا زیر چانه که فکر کنی همین الان از یکی از داستان‌های چخوف پریده بیرون. کتش هم چیز زهوار در رفته‌ای به نظر می‌رسد ولی محکم دکمه‌هایش را بسته، حق دارد، از تمام درزهای ابوطیاره‌اش سوز می‌آید تو. کلاه هم داشت ولی یادم نمی‌آید چی بود، لابد یک چیز معمولی پشمی بوده. نیازی هست بگویم دماغش بزرگ و عقابی بود؟

نظرات:

صفحه‌ی اول