سلام آقای چهارشنبه‌سوری
آقای چهارشنبه‌سوری ما شما را برگزار کردیم. یعنی حقیقتش شما خودت بودی، ولی ما هم بودیم. شاید این یک برگزاری پنجاه‌پنجاه از طرف ما و شما باشد. قضیه از آن فروشنده سمج پشت چراغ قرمز چهارراه بخارست شروع شد، از این چیزهایی که نور می‌دهند بهمان فروخت، سفینه؟ کوزه؟ چه می‌دانم. آقای چهارشنبه‌سوری! آن‌قدر امروز ما را منفجر کردند که گوش‌هایمان هنوز زنگ می‌زند. عوضش آتش‌بازی راه انداختند و انداختیم، حتی رکوردهایی جابجا کردیم که فقط به درد خودمان می‌خورد. حتی یک آتش پیدا کردیم که قیافه‌اش خوش بود و از رویش پریدیم و گفتیم زردی ما از او و سرخی او از ما، حالا حکمتش چیست ما هم نمی‌دانیم، ولی سنت چیز خوبی است آقا، سنت هویت است. آقای چهارشنبه‌سوری! آدم‌ها خوش‌شان می‌آید از خوشی و شلوغ پلوغ کردن، لابد خودت می‌دانی، به آن آدم‌هایی که دور آتش ایستاده بودند و هر از گاهی یکی جرات می‌کرد می‌رفت از روی آتش می‌پرید خوش می‌گذشت. این را هم می‌دانی که شما را باید با آدم‌ها برگزار کرد، تنهایی معنی ندارید. آقای چهارشنبه‌سوری! ما حتی آجیل چهارشنبه‌سوری هم داشتیم، کنارش چای لیمویی، البته این ربطی به شما ندارد.
راستی، یادمان رفت فالگوش بایستیم. خودت فالمان را بفرست.
ممنون آقای چهارشنبه‌سوری

نظرات:

صفحه‌ی اول