وقتی آخرین کوه میافتد آرام میگویم «دارد میافتد».
من اگه جاي تو بودم فقط نگاش ميكرد
چيزي نميگفتم!
برو زير بازوش رو بگير ميرزا! شايد بتوني سرپا نگهش داري.
من هم با تو میگویم
چيزي براي گفتن باقي نگذاشتي كه...هيچ چيز واقعا آنقدرها هم مهم نيست ..انگار...
پس آخريش هم افتاد؛ خوبه، حالا ديگه بهانه اي هم نيست؛ بي بهانه زيستن را خوش است ميرزا.
دارد مي افتد ...
من داد می زنم ...افتااااااااااااااااااااااااااااااااااد
دير گفته بود كمي . قبول ؟!
دستش رو بگير .
اين قالب چه خوبه
قالب بي قالبي!
راستي كوه هم مگه مي افته طرفاي شما؟
طرفاي ما كوه ها نمي افتن،
آدما مي افتن
اين را وقتي اولي مي افتد بايد بگويي. آخري نيازي به اطلاع رساني ندارد.
کوه اگر هم بيافتد، باز کوه است.
من هم ميوفتم
قیامته؟