بالاخره ياس يا پيچ امين‌الدوله؟

اين تكه هاي به ظاهر معمولي، تمام دلخوشي مننند براي اكنون زندگي....

دل بندی× هم گزند های خود را دارد.(× اصلش دلبستگی بوده)

نفرمایید میرزا. دنیا بیخود کرده شما را به هیچ بگیرد. ما این دنیاییم و شما در خاطر ما بسیار محفوظ.

جسارت کنیم بگوییم قیامت کردید که بد نیست؟ بد است؟

ما هم دنيا را!

ماییم و می و مطرب و این کنج خراب
جان و دل و جام و جامه در رهن شراب
فارق ز امید رحمت و بیم عذاب
آزاد ز باد و خاک و از آتش و آب
شاد باشی میرزا :)

هی دارم می خونمش و آخرشو تکرار می کنم ... به جهنم که دنیا ما را به هیچ می گیرد ...

:)

میرزا جان هنوز در بند اون شهر ماکاندویی هستی؟

همه اينها رو قلم بگير
از مزه يه گيلاس مي خواي بگذري؟!! من كه رفيقتم مي گم نگذر .
وقتي اين نوشته ها با اين حال و هوا رو خوندم ياده طعم گيلاس كيارستمي افتادم .
ميرزا چرا اينقدر غمگين ؟

جمله ي آخر كل متن را مي سازد. شاهكار بود! بهانه ي زيباييٍ ماندن.

حالا كه قرار است دربند باشيم، بند چيزي باشيم كه انتخاب خود ماست...