آقاي عزيز

موقعي كه جورج اورول 1984 را مي نويسد اينقدر تب كمونيست و برادر هاي بزرگ كمونيست داغ است كه كسي حواسش به برادر هاي بزرگ اسلامي كه دارد در ايران شكل مي گيرد نيست....بهتر است اين را به حساب كمبود خلاقيت اورول نگذاري..به هر حال خلق يك اتوپياي منفي كه تا اين حد نزديك به واقعيت است مسلما خالي از خلاقيت نيست.
--------------
میرزا: منظورم به هیچ عنوان ایران نبود.

خوشحالم بعد از یه مدت دوباره زدی تو خط قبلی
جدی جدی داشت باورم می شد که قراره همش از فرنگ برامون بنویسی
ولی انگاری بگی نگی یه کمی جوگیر شده بودی ها میرزا.
راجع به این پستت هم من اصلا تو باغ نیستم. sorry

:)

جالبیه داستان اینجاست که تا اینجا بودید چیزی از پیشوا و اخویها نمی نوشتید ! به گمانم آزادی چیز خوبی باشد !
نوش . . .

میرزای عزیز خوشحالم که اینقدر نوشته هات روم اثر میذاره

این حرف دل من بود! این حرف دل من بود. این حرف دل من بود.
البته فقط خلاقیت مطرح نیست.

فعلاً که کاری از دست ما بر نمی آید، پس بیایید در این ماه مبارک دعا کنیم که خداوند نسل همه ی برادر بزرگ ها را از صفحه روزگار براندازد. آمین

لبخند زدیم!

حدس می‌زنم که cctvها می‌روند توی‌ چشم‌تان. اين‌جا که علناً زيرشان می‌نويسند که لبخند بزنيد.

برادر بزرگ مرده است. دوره‌ي نويني آغاز شده است و آرام آرام «بدترين» ها فراموش مي‌شوند.

ziadam az in khial door nistim man fek mikonam alanam ye joorayi too in khiale 1984 hastim vali yekam dozesh payine

چه هیجانی دارد این صد لیتر اضافه بر سازمان / ذوق مرگ شدیم و دست به فرمان حالا هی بروید و سوار اتوبوس شوید و تعداد گوسفندهای سفید را از سیاه و دکان دکه های این مونترال خانم را دید بزنید و خیال کنید که ما را پیچاند ه اید و الخ ...

آمدم بگویم خوب آمدی. دیدم آن کامنت اول (محمدرضا) عجب حالی داد :)

کابوسش اندکی خوش رنگ و لعاب تر از 1984 است.ولی باطن قضیه انگار همان باشد. و جالب آن که سخن از فردگرایی میرود.راستی با Starbucks میانه تان چطور است؟
--------------
میرزا: یکی از محبوبترین گوشه های دنیا.

من از متن شما در کتاب مترو به من بگو خدا چه جوریه

در وبلاگم استفاده کردم!!!!!! من را حلال کنید!!!