کلمه جهان را ساخته است برایت. فرق نمی‌کند به چه مشغول باشی. فرق نمی‌کند چقدر از بطری رفته باشد و شات چندم به مناسب چه فتح و گشایشی در کار تو یا کار جهان. فرق نمی‌کند عصر باشد کمی بعد از غروب و تپه‌ای باشد با درخت‌هایی که برگ‌هایشان فرش زمین است و اطراف فقط خش‌خش جست و خیر سنجا‌ب‌ها و چند پله که قرار است برسانندت بالای تپه که بشوی هم‌سطح برج‌ها. فرق نمی‌کند. کلمات در ذهن می‌گردند، می‌شود تقدیرت نوشتن آنان که خوشند و فروخوردن آنان که نفرت‌انگیزند.


نظرات:

مثل نیگا کردن از شیشه مسدود هواپیما بود میرزا


میرزا جان
نوشته هایت همچون نقاشی هستند. نقاشی با کلمات ، کلمات مقدس. الان که این پست را می خواندم ، پیش خودم فکر می کردم که تو اگر میرزا پیکوفسکی نمی شدی ، حتماً میرزا نقاش می شدی! همیشه شاد و شادکام باشی.

پاکدل


دوست می داشتم.


اگر می دانستم این قدر پایه ی کلمه بازی هستی دعوت ات می کردم به بازی!


زندگي من آنقدر خالي است كه كلمات در آن بزرگ ترين اتفاق هستند


Amor mio
amor mio por favor
tu no te vas
yo cuentare a las horas
que la ya veo
amor mio
amor mio por favor
tu no te vas
yo cuentare a las horas
que la ya veo
Vuelve
no volvere no volvere no volvere
no quiere recordar no quiere recordar
Vuelve
no volvere no volvere no volvere
-------------------------------------

My love
my love please
don’t go away
I will count the hours
until I see her
my love
my love please
don’t go away
I will count the hours
until i see her
Come back
I will not return i will not return
I don’t want to remember, i don’t want to remember
Come back
I will not return i will not return
I don’t want to remember, i don’t want to remember

-----------------------------------------------------

سئوگيليم،
سئوگيليم یالواریرام

گئتمه!
ساعات‌لاری ساياجاغام،
اونو گؤرونجه‌يه دك.
سئوگيليم،
سئوگيليم اولسا

گئتمه!
ساعات‌لاری ساياجاغام،
اونو گؤرونجه‌يه دك.
قاييت!
من دؤنمه‌يه‌جه‌يم من دؤنمه‌يه‌جه‌يم من دؤنمه‌يه‌جه‌يم …
ياديما گتيرمك ايسته‌ميرم ياديما گتيرمك ايسته‌ميرم؛
قاييت!
من دؤنمه‌يه‌جه‌يم من دؤنمه‌يه‌جه‌يم من دؤنمه‌يه‌جه‌يم …
ياديما گتيرمك ايسته‌ميرم ياديما گتيرمك ايسته‌ميرم.


جهان شايد كمي بيش از يك كلمه باشد كه او ساخته و او اصلا همه چيز را ساخته به جز تقدير



صفحه‌ی اول