خلوت صیقل می‌زند، خاک می‌گیرد، جان می‌دهد. خلوتی باید؛ چه از نیمه‌شب گذشته، چه پیش از صبح.
نظرات:
رو سر بنه به بالين تنها مرا رها كن
ترك من خراب شبگرد مبتلا كن
میرزا جان ، خلوتت از صحبت اغیار به !
و چه بعدش! (بستگی به مقدار گرد و خاکش دارد)
ترجیحا یه دونه از نیمه شب گذشته لطف کنین:)
صفحه‌ی اول
رو سر بنه به بالين تنها مرا رها كن
ترك من خراب شبگرد مبتلا كن