پر کردن این جان تهی کار تکه پارههای روزمره و خوش و ناخوش من و تو نیست؛ انگار که بخواهی کوه را مشت مشت ببری آن طرف رود. نه که نمیشود، میشود، فقط شاید عمر کفاف ندهد.
صفحهی اول
