پای درخت ارغوان پیر که تازه گل داده ، بالای تپهای نه بلند نه کوتاه، زیر نور خورشیدی که تازه بیدار شده ، لای کمی باد که صدایت را لرزانده، میدانم نامه را همانجا نوشتهای.
صفحهی اول
