ما کلاً عاشق پوتین هستیم. البته این پوتین نه ولادیمیرشان است نه کاترپیلارشان؛ این نسخه کبکی‌شان است که می‌خوریدش. در حقیقت طبق تحقیقات نه چندان وسیع به عمل آمده پوتین تنها غذای محلی کبک است، البته اگر بشود بهش گفت غذا. اصلاً چیز خاصی نیست. همان سیب‌زمینی سرخ کرده است که رویش تکه‌های پنیر می‌اندازند و بعد یک سس غلیظ قهوه‌ای‌رنگی رویش می‌دهند که پوتین، پوتین بودنش از آن است. هزار بار هم بهم توضیح دادند این سس چی هست که یادم می‌رود. چه می‌دانم آب گوشت بود یا مرغ که با چه قاطی‌اش می‌کردند و بعد چه می‌شد و الخ. ولی کماکان عاشقش هستیم. تازگی هم یک پوتین‌فروشی بیست و چهار ساعته پیدا کردیم حوالی پلاتو که هزار جور خرت و پرت به‌اش اضافه می‌کند و جای گرمی هم هست و منتظریم برف بیاید که بشود دو نفری یا چند نفری برویم پوتین بخوریم و کولاک بیرون را تماشا کنیم.

صفحه‌ی اول