حال که مجالش نیست، روزمرگی رخصت نمی‌دهد، نوشتن قداست بیشتری پیدا کرده است. از آن سو سرخوردگی هم ساده‌تر شده که بعد از چند روز حسرت نوشتن حالا که نوشتی همین؟ که بعد از دو روز بازی با ایده‌ای که داستانی بشود برای خودش تازه یادت بیافتد که چرا این همه آشنا بود و چقدر سال قبل چیزکی با همین ایده خوانده بودی و بگویی لعنت.