گندم‌ها برای برداشت کاشته نمی‌شوند. کاشته می‌شوند که چیزی کاشته شده باشند. هر نسل گندم خود را خواهند کاشت و گندمزارها بی‌برداشت روی دشت‌ها باقی می‌مانند بی‌آنکه آنقدر عمر کنند تا شاهدی باشند بر هیجان نسل‌ها که گندم کاشتند تا چیزی کاشته باشند. هرگز کسی نخواهد دانست گذشتگان برای چه می‌کاشتند و در پی چه بودند. فقط تکرار خواهد بود تکرار و گندم‌زارهای بی‌انتها و سوخته.