بسیار زیبا !

آقای میرزای عزیز، آقای میرزای خیلی عزیز
این نوشته آنقدر قشنگ بود
آنقدر به چسب بود و لمس کردنی که قابل وصف نیست

بی نهایت ممنون

هستانگی به مبارکی میرزا...

هر آغازی می‌شود صعود و هر پایانی هبوط.

واقعاً . . .

میتونی تصور کنی تا الان چند بار این هفت و نیم خط وبلاگت رو خوندم؟؟؟؟
...
بارها و بارها و بارها...

دنبال کلاس نویسندگی میگردم . خبر دارید؟
-----------
میرزا: نه متاسفانه

" یکبار بیل برای من تعریف کرد که روزی مادرش دربارۀ ماجرایی که چند سال پیش از آن، در دیدار با یکی از اقوام آنها رخ داده بود، صحبت می‌کرده است؛ بیل هم سرش را به علامت تأئید حرف مادر، به بالا و پایین حرکت داده و گفته است: «بله؛ فکر کنم من هم اون روز اونجا بودم». امّا مادر بیل به او می‌گوید: «نه! این ماجرا واسه حدود هشت سال پیشه؛ تو الآن ده ساله که مهمونی نرفتی!» "
شادمانه کردنِ تنهایی، یاداشت هایی باقی مانده از بیل دربک؛ ص8
mediafire.com/?rhms8hcadydhvx8

خیلی زیبا بود

اتفاقي به وبلاگ شما برخوردم، بسيار زيبا مي نويسيد. از يك سطر به سطري ديگر و از يك بند به بندي ديگر كشيده شدم. نيرويي شگرف مرا به انتها رساند و به نوشتن اين پيام تحسين آميز واداشت؛ نيروي جادويي قلم شما.