«...اگر درست فهمیده باشم منظور تو روحی است متحول‌شونده که تکامل می‌یابد، به پختگی می‌رسد و به مراحل بالای قدرت دست پیدا می‌کند تا آنکه به ناتوانیش آگاه می‌شود؟ این روح تو به الوهیت دست می‌یابد اما این برای او یعنی بیچارگی و درماندگی و وقتی این را می‌فهمد دستخوش ناامیدی می‌شود. آیا این همان انسان نیست؟ منظور تو انسان است... این حتی فلسفه‌ی التقاطی هم نیست، یک‌جور عرفان مغشوش است...»
استانیسلاو لم، سولاریس، نشر مینا
نظرات:
تو به روح اعتقاد داری؟