«دنیاى سرشار خود سراسر انباشته از متن جهان است. این دنیا داراى انبوه جهان است. به عبارت دیگر انبوه، خود اشارتى از جهان است. انبوه به عبارت دیگر نشانه‌اى از اشارت است. این اشارت است که انبوه را باعث مى‌شود. انبوه خود نشانه‌اى از جهان خرد است. خرد به معناى دیگر متکى به خود است و این خرد است که یگانه را در دست دارد...»
از ستون طنز آماده شرق، شاهکار فوق از یک مقاله‌ی جدی با عنوان «در باب هایدگر» انتخاب شده است. البته در آن ستون اطلاعات بیشتری در مورد نویسنده و محل چاپ اثر داده نشده بود، حیف.