صبح دانشگاه تهران داد و بیداد بود. از صبح ساعت ده تجمعی برای اعتراض به تغییر ریاست دانشگاه تهران مقابل کتابخانه مرکزی برگزار شد. داخل دانشکده تکه کاغذهایی پخش کرده بودند که بیایید تجمع؛ اکثر کلاس‌ها حتی در دانشکده فنی امیرآباد تعطیل شده بودند. من کمی دیر خبردار شدم و حدود ساعت دوازده رسیدم ولی فکر می‌کنم قسمت اصلی بلبشو را دیدم. حدود هزار نفر مقابل کتابخانه مرکزی جمع شده بودند و شعار می‌دادند «زئیس انتخابی، استعفا،استعفا» «دانشجو می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد» «اساتید باغیرت، حمایت، حمایت» و مشابهات. یکی دو پلاکارد هم بود «دولت نظامی، رئیس روحانی». داخل کتابخانه مراسم تودیع دکتر فرجی‌دانا و معارفه آیت‌الله زنجانی بود. وقتی دکتر فرجی‌دانا بعد از اتمام مراسم از ساختمان خارج شد دانشجویان برایش راه باز کردند «فرجی، دوست داریم». همه منتظر بودند زنجانی بیرون بیاید و حتی یک دو معمم دیگر را با او اشتباه گرفتند. وقتی زنجانی از ساختمان خارجی شد با هو و سوت به استقبالش رفتند و تقریباً راه خروج نمی‌دادند «زنجانی حیا کن، ریاست رو رها کن» زنجانی و همراهانش بالاخره راهی به بیرون پیدا کردند و به سمت در غربی دانشگاه رفتند، جماعت هم هم‌چنان سوت‌زنان و شعارگویان به دنبالشان. این تعقیب و گریز تا درب غربی دانشگاه ادامه یافت و در نهایت با خارج شدن زنجانی از دانشگاه و پناه گرفتنش در دفتر نهاد نمایندگی رهبری در آن‌طرف خیابان 16 آذر تمام شد. همه همانجا پشت میله‌های دانشگاه ماندند و سرود خواندند. بعد هم تصمیم گرفتند برگردند مقابل کتابخانه مرکزی، «استقلال، آزادی، رئیس انتخابی». از آنجا به بعدش را بر خلاف میلم نتوانستم بمانم و رفتم. بیرون دانشگاه همه‌چیز آرام به نظر می‌رسید.
پی‌نوشت: به اعتقاد من شعارها یکی از ماندگارترین نشانه‌های جنبش‌ها هستند، کمی شعار با سس فرانسوی بعد از شام خوشایند است.
نظرات:
«جنبش؟ کدام جنبش؟»
اين را هم به شعارهای جنبش‌تان اضافه کنيد!
به نظر من تأکيد روی انتصابی بودن طرف باشد بهتر است تا تأکيد بر روحانی بودن طرف. اگر انتصابي نبود روحاني انتخاب نمي شد.
ممنون از گزارش پرشورت میرزا جان.
میرزاجان، ممنون از لینک‌ات. راست‌اش دیروز بیشتر از ۲۴ ساعت گذشته از پستِ آن مطلب هیت‌ها را نگاه کردم، ۹ مراجعه بیشتر به آن مطلب نشده بود. حرصم داشت در می‌آمد که اینهمه زور زده‌ام و هیچکس مایل به خواندن نیست. بدتر اینکه اینهمه شعارِ خدا، و هیچکس حوصله ندارد حتی برایِ خنده بخواندشان.
امین عزیز، چشم اضافه می‌کنیم، البته منظور من این نبود که این تجمع یک جنبش بود، شاید کلمه را نارسا انتخاب کرده‌ام.
وقتي به تيكه حدود هزار نفر معترض رسيدم واقعا متاسف شدم.توي دانشگاه ما حتي 100 نفر از پنج هزار نفر هم نمي دونند رئيس فعلي دانشگاهمون كيه و الان چرا استعفا داده.
چه شونزده آذري بشه ....
سلام
دانشگاه مادر بيچاره به چه پيسي اي افتاده!
سلام
خوب اینده روشنی داریم دولت نظا می رئیس روحانی!
موفق باشید
تا اطلاع ثانوي زنده باد دانشگاه آزاد آسلامي((:!!
دم دانشگاه تهراني ها گرم! :)
یاشا...