عرض می‌شود در حال حاضر در زوریخ به سر می‌بریم. به علت کمی سرماخوردگی آن بالا کنار ابرها پرواز می‌فرماییم، ولی باکی نیست. راپورت می‌دهیم.
زوریخ شهر بسیار بسیار آرامی است، نه از این نظر که خیابان‌‌ها خلوت هستند و یا پیاده‌روها ساکت. شاید به نظر اظهارنظری مبتنی بر پیش‌زمینه‌های ذهنی باشد ولی این نظر شخص من نیست، بیست نفری با من موافقند. به قول پوریاخان، از هم‌سفران، ملت تنها در حالتی این‌چنین آسوده‌خاطر و مرتب می‌توانند باشند که آرامش فکری داشته باشند. نکته اصلی این است که برخورد سوئیسی جماعت بسیار بسیار محترمانه‌تر از آلمانی‌ها و یا فرانسوی‌ها است . برخوردها برعکس آن ملل است که شما به هر زبانی با ایشان حرف بزنید به زبان خودشان و نه انگلیسی یا زبان اشاره جواب می‌دهند، یعنی وظیفه تو است که زبان من را بفهمی و نه برعکس. در سوئیس با هر کس که به انگلیسی حرف زدیم به همان زبان جواب داد و هیچ‌کس چنان که مرسوم اروپاست شانه‌هایش را بالا نیانداخت. حتی وقتی از پیرمردی آدرس بیمارستان را پرسیدیم کار و بار خودش را ول کرد با ما بلند شد تا دم در بیمارستان آمد که آقا بفرمایید بیمارستان.
زوریخ شهر توریستی نیست، یعنی به غیر از چند کلیسا و خیابان اصلی شهر چیز چندانی برای دیدن ندارد.
ولی هتل چه هتلی قربان، اکیداْ توصیه می‌شود اگر گذارتان به زوریخ افتاد سری به هتل ریجی‌هوف بزنید که ندیده از دنیا نروید. بدین وسیله از همان رئیس بی‌چپق هاشمی تشکر می‌فرماییم.
غلط نفرموده‌اند مدنیت مسری است، قدری مدنی شده‌ایم، آنقدر که این ملت به ما احترام گذاشتند.

نظرات:

صفحه‌ی اول