به عنوان یک آدم دقیقه نودی بالاخره سه روز مانده به پایان اکران «پنهان» موفق شدم بروم ببینم و چه خوب که رفتم. مستقل از اینکه فیلم روشنفکرانه و بسیار سیاسی بود من طبق معمول از صحنه‌ای غیر از اصل فیلم خوشم آمد. دور میز دو میزبان و چهار مهمان نشسته بودند از زندگی صحبت می‌کنند. آن صحنه بسیار فرانسوی بود، نه آمریکایی، نه انگلیسی، نه آلمانی، فرانسویِ فرانسوی. در ضمن از تعبیر امیر قادری که بلکه فیلم‌بردار خدا بوده است هم بسیار خوشم آمد.
دم‌نوشت: اگر دنبال بعد سیاسی فیلم می‌گردید دقت کنید به آن بخشی از فیلم که کانال Euronews را نشان می‌دهد.
نظرات:
پس خوش گذشت...
راستي به چه نكته سياسي اشاره كرديا... يورو نيوز
فيلم واقعن فوق العادس!بعدِ سياسيِ فيلم هم كمابيش قابلِ درك است!اما صحنه ي خوبي رو اشاره كرديد!//اميرقادري اصولن تعابيرِ جالبي دارد!بيشتر توي خونشه!دستِ خودش نيست!
اين فيلم عالي بود...و اين صحنه اي هم كه گفتي عالي تر...و البته صحنه ي خودكشي برادر نا تنيه هم در نوع خود ش فوق العاده بود....
Salam.man alagheye ziadi be khundane ye naghde khub dar morede in film daram.motasefane va tabiyatan alan dige linke hsargh kar nemikone.aya jaye dige soragh darid beshe naghde aghaye ghaderi ro gir ovord?
mamnunam
پس فيلم رو رفتي ديدي بالاخره...مگه قرار نبود ميرزا باهم بريم؟