اینجا چیزی که زیاد دارم وقت است، برای همین روده‌درازی می‌کنم.
می‌گویند بعد از استقلال (یا فروپاشی شوروی) ایرانی‌ها اینجا زیاد آمده‌اند، ولی خیلی سر این ملت کلاه گذاشته‌اند. می‌گویند اینجا همه‌چیز مافیایی است، ولی ایران مافیای خاصی ندارد و برای همین برعکس ترک‌ها (ترکیه‌ای‌ها هم مافیا زیاد دارند) امروز در آذربایجان دوام نمی‌آورند و چه می‌دانم دو سال قبل سر کدام سرمایه‌دار ایرانی را بریده‌ بودند فرستاده بودند برای خانمش. نتیجه اینکه ترک‌ها اینجا زیاد اثر گذاشته‌اند و به‌طور کلی به نظر می‌آید کعبه آمال این ملت ترکیه باشد. در تاکسی آهنگ ترکیه‌ای می‌شنوید، بوتیک‌های ترک می‌بینید، رستوران‌های ترک و غیره. روزنامه را که ورق می‌زنی یا اخبار روز ترکیه را می‌خوانی یا روسیه. از روس‌ها و روسیه جز هر از گاهی مکالماتی به روسی چیزی باقی نمانده است.
با وجود اینکه مردم بسیار فقیری دارند و ثروت دست گروه بسیار قلیلی است همه‌جور ماشین لوکس و گران‌قیمت در خیابان‌ها می‌بینید. یعنی سطح زندگی با ماشین‌هایی که دارند ابدا هم‌خوانی ندارد. می‌بینید محله جایی است خرابه ولی ردیف ماشین‌ها از فرشته تهران هزار بار لوکس‌تر است.
بعد از فروپاشی یک‌سالی ایلچی‌بی رئیس‌جمهور بوده است. بعد حیدرعلی‌اف با کودتایی قدرت را به دست گرفته است. روایت دولتی این کودتا جالب است: در کشور آشوب‌هایی رخ داده بوده و ‌ایلچی‌بی از حیدرعلی‌اف کمک خواسته و بعد خود با توجه به کفایت حیدرعلی‌اف کنار رفته بوده. ما کماکان در حال تصحیح تاریخ هستیم.
دیروز جناب ابوی غرغر می‌کرد آن احمق (محمدرضا پهلوی) مرزها را بسته بود و اگر کسی از باکو دیدن می‌کرد بعد از بازگشت خدمتش می‌رسیدند و در نتیجه همه در ایران فکر می‌کردند اینجا ثروت ملی شده است، نگو فقر ملی شده بود. به خاطر همین بی‌خبری آن روزها و بعد از آن در ایران چه جان‌ها که به‌خاطر ایده‌آل‌های توخالی کمونیسم از دست نرفت.
یکی پرسیده بود مردمش تفاوتی با ما دارند یا نه. به نظر من نه، همان‌طور که به نظر من ترکیه‌ای‌ها با ما تفاوتی ندارند. شاید تنها تفاوت بین آذری‌ها و ما ایرانی‌ها این باشد که روس‌ها این ملت را از لحاظ فرهنگی کمی عقب نگاه داشته‌اند وگرنه امروز اینجا دیروز ماست و فردایشان امروز ما.

نظرات:

صفحه‌ی اول