کاش همه با کشیدن دو بال فرشته میشدن

بچه که بودم مادرم برام یه عروسک از پارچه های کهنه درست کرده بود ....نمیدونم دختر بود یا پسر ...برای من فقط ممل بود اسمش رو گذاشته بودم مملی!!!!!!!!خیلی باحال بود نمیدونم!!!! شبها تا کنارم نبود خوابم نمیبرد ...شاید بخاطر جنس پارچه اش بود...ولی خوشگل نبود ...خلاصه من این ممل خیلی رفیق بودیم ...حتی من ممل رومی بردم مدرسه درسش خیلی خوب بود ...ممل خیلی از من بیشتر درسها رو میفهمید ...هر سال تند تند قبول میشد ...تا اینکه یه روز گم شد ...نفهمیدم ...شاید رفت بهشت ...شاید رفت خارج ...شاید ازاینکه من همیشه کتک میخوردم دلش سوخت و یه شب از بالای پشت بوم خودش رو پرت کرد پایین و خودکشی کرد ولی بهرحال ممل رفت و دیگه کسی از ممل خبری نداشت . شاید توی مدرسه دزدیدنش یا شاید نمیدونم هرچی بود من ممل رو گم کردم و دیگه ممل نداشتم اون روز هیچ وقت یادم نمیره منی که زیر کتک های ناپدریم گریه نمیکردم وقتی توی محل ااونهمه کتک میخوردم گریه نمیکردم ...مثل ابر بهار بخاطر ممل اشک میریختم میفهمی...مثل ابر بهار ....

این پست بسیار عالی بود.

میرزا ما یه زمانی میومدیم اینجا کلی حال می کردیم. الان ولی یه جوری شده. چرا؟
---------------
میرزا: شاید تاریخ مصرفش تمام شده است.

کاش فرشته ای برای من هم حرف میزد!

الياس اين بار گمانم در نقش آنيتا ظاهر شده باشد

كار خوبي كردي كه اين و واسش كشيدي

پابرهنگي و آزادگيسويي و خود بودن از من كه نتوانستم هيچ وقت
بال كشيدن و پر دادن و فرشته سازي از تو
كه
تو ميتواني ميرزا؟

بر سپيدي كه جاي گريه بود
آن ندانم چه گر نخندد به

به صفايت صافي

ای کاش قدر بالی را که برایش کشیدم می دانست.

اين اتفاق را به تو تبريك مي گويم
همين كه آنيتا حالا دارد با تو حرف مي زند ، خيلي عالي است ، قدم سازنده اي است اين حرف زدن....
ازش بپرس بستني هم دوست دارد؟ دم عصر ؟ پشت ميز چوبي قرمز يك كافه كه درست كنار پنجره است و مي شود با همه باي باي كرد ؟!

ای کاش که بارون بیاد! چون بارون جایه فرشته هاست!