«...افرادی که از دیدن نقاشی‌ها، تصاویر چاپ شده یا هر چیز دیگر لذت می‌برند به ندرت می‌توانند با تصاویری که از خالقشان چیزی نمی‌دانند ارتباط برقرار کنند. این هم مسأله‌ای اجتماعی است، نه علمی. هر اثر هنری نیمی از گفتگویی بین دو انسان است و اگر بدانی چه کسی با تو حرف می‌زند، این امر کمک شایانی به فهم اثر می‌کند. آیا شهرت آن هنرمند به خاطر جدیت، مذهبی بودن، رنج‌ها، شهوانیت، انقلابی بودن، صداقت یا لطیفه‌هایش است؟ تقریباً هیچ تابلوی مطرحی نیست که به دست هنرمندی بی‌نام و نشان خلق شده باشد...»
کورت ونه‌گوت، زمان‌لرزه، برگردان مهدی صداقت‌پیام، انتشارات مروارید